Een frottola (Italiaans voor ‘kletspraatje’) is een Italiaans seculier lied
dat populair was in de late 15de en vroege 16de eeuw. Frottole konden worden uitgevoerd door onbegeleide stemmen of door een solostem met instrumentale begeleiding. Onder de bescherming van Isabella d’Este ontwikkelde de frottola zich aan het hof van Mantua en werd het ook populair aan andere hoven van Noord-Italië, met name in Ferrara en Urbino. Zo verzetten Italiaanse toonaangevende figuren zich tegen de overheersing van de Franco-Vlaamse polyfonie. De belangrijkste componisten van frottole waren Bartolomeo Tromboncino en Marchetto Cara.