Hij was in een vroeger leven  vertegenwoordiger en bracht zowaar plaatstaal aan de man. Eén van zijn hobby’s was theater en hij was in de 70-er jaren actief bij toneelkring De Moedertaal. 
In 1982 werd hij stadsgids en toen kwam dat theaterverleden wel goed van pas.  Tenslotte sta je als gids ook voor een publiek. Omdat het niet altijd serieus moet zijn stond hij samen met zijn kompaan Ferre Uytterhoeven aan de wieg van ‘de plezante wandeling’ een stukje straattheater dat al dertig jaar lang honderden bezoekers Mechelen op een andere manier laat kennen. En dat in het dialect en met een kwinkslag.
Hij schrijft ook graag en is auteur van een mooi kunstboek over Mechelen ‘Mechelen, kunst van de middeleeuwen tot heden”.
Als Italofiel leek Casanova dan ook een mooie uitdaging en ook een beetje een retour naar de eerste theaterliefde.